Alweer meer dan vijtien jaar geleden kocht ik mijn huidige bus van een motorcrosser die hem te langzaam vond. Met veel geduld en totaal geen kennis van zaken begon ik aan de opknapbeurt. Als snel bleek dat meer werk dan ik had gehoopt. De wielbakken waren totaal doorgeroest en heb ik opnieuw laten vervaardigen door een lasser uit Arnhem. Na veel lassen, schuren en plamuren is de bus overgespoten en heb ik er een interieur ingezet. Net voor de eerste vakantie bleek een achterwielophanging niet helemaal in orde te zijn. De band kwam bovenaan tegen de wielbak. Gelukkig kon ik de ophanging ruilen tegen een gereviseerde en heb ik meteen remleidinkjes laten maken. De vakantie ging door en duurde vier weken. Het jaar erop wederom op pad en het jaar daarna nog een keer op en neer naar Brussel. Daarna bleek de koppakking kaduuk en was het wachten op tijd, geld en ruimte voor de reparatie.
Geld-, tijd- en ruimtegebrek hebben er in combinatie met familieomstandigheden toe geleid dat de bus sindsdien nooit meer zijn huisje uitgeweest is. Mijn beschermengel heeft me echter aldoor ingefluisterd dat ik 'm moest houden.
Dat de tijd vliegt blijkt wel uit het feit dat ik nu alweer eeneneveertig ben geworden en de bus langer heb dan alle vorige eigenaren bij elkaar. Tijd dus om aan een wederopstanding te gaan werken.
Ik heb inmiddels contact opgenomen met iemand van het HY-TEAM over een grondige opknapsessie. De ruimte blijft echter een probleem. Het geld ook maar ik heb een beetje in een ouwe sok.
PS. dat kampeerautobedrijf is nooit van de grond gekomen
